Mija kolejna rocznica stanu wojennego. Właśnie o tej porze mordowano polskie społeczeństwo i wywożono do obozów internowania, dzisiaj zwany innym sortem. Trzeba przypomnieć, że stan wojenny trwał bardzo długo ponad 10 lat w różnych przepisach. Kartki na benzynę zniesiono 1 stycznia 1989roku. Firmy fotograficzne nie miały prawa nakręcać filmów z różnych uroczystości, tak jak ze ślubów do początku lat 90-tych.

Potrzebne było zezwolenia Ministerstwa Kultury na filmowanie. Po zniesieniu godziny milicyjnej i zakazie przemieszczania się do innych miejscowości bez zaświadczenia i zgody władzy represyjnej represje były na każdym kroku. Było tego kontrolowania mnóstwo. Przypomnę tylko jeden fakt. Tak jak dzisiaj karze się za noszenie koszulki z napisem KONSTYTUCJA, to w latach 80-tych karano za noszenie OPORNIKA na piersi. Opornik mały czy duży był urządzeniem do stawiania oporu przepływu prądu w urządzeniach elektronicznych i był symbolem oporu do władzy.

Najwięcej tych oporników noszono w dużych miastach Polski, ale i w Świnoujściu miało to miejsce. Skąd mieliśmy wiedzę, a no z Wolnej Europy od Pana Jana Jeziorańskiego. Polacy w tamtych czasach produkowali wspaniałe odbiorniki radiowe.

Takim radiem była „Julia stereo" - stacjonarnie przenośny odbiornik, ful wypasiony we wszystko co wtedy było potrzebne. Ten odbiornik ważył prawie 5 kilogramów i posiadał dodatkowo 7 pasm tylko krótkich fal, na których były nadawane informacje: Radia Wolna Europa, Głos Ameryki, Radio Londyn, Watykan, Tirana itd. Właśnie mój syn Sławek śladem swoich kolegów w Polce wpiął sobie i kolegom taki opornik na widocznym miejscu i poszedł do szkoły, do siódemki. Radość nie trwała długo. Chłopaków wezwał do siebie dyrektor szkoły i zrobił pranie mózgów.

Syn wcześniej powrócił z podstawówki do domu i powiedział, że nie ma prawa do nauki. Jest zawieszony w nauczaniu. Podjęliśmy decyzję, że nie pójdziemy do szkoły prosić o prawo łaski. Do nas rodziców nikt nie przyszedł. Po tygodniu dyrektor poprzez innego ucznia skontaktował się z synem i kazał mu powrócić do szkoły. Takich i podobnych, a nawet bardziej dotkliwych wydarzeń było wiele, ale o tym może innym razem.

Andrzej Ryfczyński