Jan Frankowski pozostanie w naszej pamięci jako polonista i pedagog z powołania, wieloletni, sumienny i uczciwy działacz samorządowy, propagator języka polskiego i kultury, wspaniały wychowawca, kolega, dusza towarzystwa, erudyta.
Zawsze odznaczał się serdecznym stosunkiem do dzieci i rodziców, wyróżniała go wysoka kultura osobista i uprzejmość. W pracy był bardzo zdyscyplinowany i obowiązkowy, polonista i pedagog z zamiłowania, który nie tylko potrafił wytłumaczyć zawiłości języka polskiego, ale również dzielił się swoimi pasjami.
Jan Frankowski urodził się 16.10.1946 r. w Lubrańcu pow. Włocławek, tam stawiał pierwsze kroki od przedszkola, szkoły podstawowej po liceum ogólnokształcące. Świadectwo dojrzałości otrzymał w 1964 r. W 1966 r. ukończył I Studium Nauczycielskie w Szczecinie im. K.J. Gałczyńskiego o kierunku filologia polska. W roku 1976 uzyskał tytuł magistra filologii polskiej na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 1987 ukończył na Uniwersytecie Szczecińskim na Wydziale Instytutu Socjologii studium podyplomowe „Przysposobienie do życia w rodzinie”. Ukończył również studium podyplomowe Uniwersytetu Szczecińskiego na kierunku Integracja Europejska.
W 1967 r. ukończył kurs organizatorów turystyki w Opolu, w 1968 r. kurs wychowania regionalnego w Szczecinie, w 1970 kurs dla lektorów, w 1979 kurs dla aktywu Związku Nauczycielstwa Polskiego w Krakowie.
Od początku swojej drogi dydaktycznej (1966 r.) był związany ze Szkołą Podstawową w Wolinie oraz obecnym Zespołem Szkół Ponadgimnazjalnych (dawniej Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza i Mechanizacji Rolnictwa, Zawodowe Technikum Rolnicze w Wolinie, Zespół Szkół Agroekonomicznych w Wolinie). Pracę dydaktyczną kontynuował będąc już na emeryturze, swoją wiedzą dzielił się wówczas z uczniami Publicznego Gimnazjum w Sierosławiu oraz Społecznej Szkoły Podstawowej w Ładzinie.
Aktywnie uczestniczył w organizacji uroczystości akademii szkolnych i środowiskowych. Przykładem dla całego grona pedagogicznego i uczniów była jego kultura osobista i sumienność w wykonywaniu obowiązków. Jako nauczyciel i wychowawca brał czynny udział w organizacji kolonii, zimowisk. Będąc opiekunem samorządu szkolnego zapoczątkował i kontynuował comiesięczne wyjazdy uczniów do Teatrów, Prowadził też Koło Miłośników Teatru. Swoimi zainteresowaniami przyciągał również dorosłe środowisko, Był organizatorem cyklicznych wyjazdów mieszkańców Gminy Wolin do teatru, opery, operetki w Szczecinie.
Jego pasja i zaangażowanie w propagowaniu języka polskiego, kultury, teatru i poezji w dużej mierze przyczyniały się do tworzenia historii wolińskiej oświaty. To z jego inicjatywy w 1993 r. odbył się „I Miejsko-Gminny Konkurs Recytatorski o Nagrodę Przewodniczącego Rady Miejskiej w Wolinie”. Trwa on nieprzerwanie od 25 lat. Jan Frankowski niejednokrotnie był przewodniczącym jury, przygotowywał również swoich uczniów do występów na tym konkursie.
Od 1966 r. do 1972 r. pełnił funkcję drużynowego i szczepowego organizacji Związku Harcerstwa Polskiego działającej przy szkole.
W latach 1967-1977 dodatkowo uczył w szkolnictwie dla dorosłych (szkoła podstawowa, liceum ogólnokształcące dla pracujących)
Od 1969 do 1979 pełnił funkcję wiceprezesa ogniska Związku Nauczycielstwa Polskiego przy Zbiorczej Szkole Gminnej w Wolinie. W latach 1980-1981 (do 13.12.1981 r.) był członkiem NSZZ „Solidarność”.
Był również wychowawcą internatu prowadzonego przez Liceum Ekonomiczne i Zasadniczą Szkołę Rolniczą w Wolinie (od 1972 r.).
Jako pedagog chętnie dzielił się doświadczeniem z innymi nauczycielami. Dobrze poznawał warunki rodzinne swoich wychowanków, dbając o tych którym potrzebna była pomoc materialna i w nauce.
01 września 1988 roku został skierowany do pracy jako pedagog w Poradni Wychowawczo- Zawodowej w Wolinie. Odbył miesięczny staż pedagogiczny w Wojewódzkiej Poradni Wychowawczo – Zawodowej w Szczecinie, w której to wysoko oceniono jego działalność diagnostyczną i pracę.
Był współautorem ankiety dla dzieci zagrożonych niedostosowaniem społecznym, która została zatwierdzona przez Zarząd Główny Towarzystwa Zapobiegania Narkomanii w Warszawie.
Szczególnie wyróżniająco prowadził działalność mającą na celu zwalczanie patologii społecznej, za co został wyróżniony Honorową Odznaką Zarządu Głównego Towarzystwa Zapobiegania Narkomanii w Warszawie. Był uczestnikiem Krajowego Zjazdu tego Towarzystwa. W zakresie spraw opiekuńczo- wychowawczych utrzymywał ścisły kontakt z Inspektorem Oświaty i Wychowania, Dyrektorami szkół, nauczycielami. Udzielał wskazówek i porad odnośnie eliminowania trudności w nauce i trudności wychowawczych. Wyróżniająco prowadził biblioteczkę Poradni, którą sam zorganizował, służył swoją pomocą w pedagogizacji rodziców.
W Społecznej Szkole Podstawowej w Ładzinie pracował w latach 2003 – 2010 (od początku istnienia placówki) uczył języka polskiego, rozwijał zainteresowania teatralne, organizował wycieczki do Książnicy Pomorskiej, teatru, potrafił rozbudzić zainteresowania dzieci.
W latach 90 brał udział w licznych seminariach organizowanych przez Sejmik Samorządowy Województwa Szczecińskiego dot. samorządu.
Wybitny samorządowiec od lat związany z PSL, radny pięciu kadencji Rady Miejskiej w Wolinie (1990 – 1994, 1994 – 1998, 1998 -2002, 2006 – 2010, 2010 – 2014). Trzykrotnie pełnił rolę Przewodniczącego Rady (1990 – 1994, 1994 – 1998, 2010 – 2014), kilkukrotnie pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji Oświaty, Zdrowia i Spraw Socjalnych. Był również członkiem Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w latach 1997 – 2011.
Czynnie uczestniczył w budowaniu wolińskiego samorządu terytorialnego. Przyczynił się m.in. do podpisania umów partnerskich Gminy Wolin z: Venansault (Francja) – 23.04.1994 r.; Kalkar (Niemcy) – 24.03.2012 r.; Walim – 03.08.2012 r.
Od 1992 r. członek Wolińskiego Stowarzyszenia przyjaźni polsko – francuskiej. Uczestniczył w pierwszej wymianie polsko-francuskiej w 1992 r. następnie co dwa lata do 2008 r. odwiedzał zaprzyjaźnione Venansault.
Jan Frankowski został odznaczony w roku 1983 r. Gryfem Pomorskim, w roku 1990 nadany został mu Złoty Krzyż Zasługi, w 1994 r. otrzymał dyplom honorowego obywatela Venansault (Francja), w roku 2018 był laureatem wyróżnienia „Woliński Światowid”.
Poniżej zamieszczamy wspomnienia śp. Jana Frankowskiego na „złote gody szkoły”
(Zespołu Szkół Ponadgimnzjalnych w Wolinie)
„To były piękne dni…, to były piękne lata”
z rozrzewnieniem, melancholią i wielką serdecznością wspominam początki mojej pracy w mającej dopiero niecałe 4 lata Szkole Przysposobienia Rolniczego w Wolinie przy ul. Armii Czerwonej 75 (obecnie Słowiańskiej) – a było to wiosną 1967 roku.
Pani Franciszka Karasińska – nasza woźna, prawie tak ważna jak kierownik szkoły,
Pan Feliks Zając – woźny, palacz, konserwator,
Dyrektorzy – I jeszcze początkowo Kierownik Pan mgr inż. Czesław Zieliński,
Pozostali dyrektorzy, z którymi miałem przyjemność pracować to:
Pan dr Mirosław Mielniczuk,
Pani mgr Krystyna Stupin,
Pan mgr inż. Paweł Czapkin,
Pani mgr Henryka Palusińska,
Pani mgr Anna Jarząb.
Wicedyrektorzy – Pani mgr inż. Małgorzata Matys,
Pierwsi nauczyciele – potem moje koleżanki i koledzy z pracy to:
Pani mgr Katarzyna Kapiś – matematyczka,
Pani Krystyna Łukaszewicz – polonistka, po której objąłem schedę, gdy urodziła córkę Kasię,
Pani Wenanta Jędrzejewska – wuefistka oraz nauczycielka gospodarstwa domowego,
Pan mgr Jerzy Schabek – historyk i kierownik internatu,
Pani mgr Henryka Palusińska – matematyczka,
Pani Genowefa Nadskakulska (obecnie Kulikowska) – przedmioty zawodowe,
Pan Jan Zieliński – zajęcia praktyczne z ogrodnictwa – ojciec dyr. Czesława,
Pani mgr inż. Grażyna Olender – przedmioty zawodowe,
Pan mgr inż. Mieczysław Zawiślak – przedmioty zawodowe,
Pani inż. Janina Zygler – ogrodnictwo, warzywnictwo,
Pan Wiesław Dębicki – przedmioty zawodowe,
Pani Ewa Kunc – kierownik internatu,
Panie Lidia Gieblewicz, Leokadia Kielbratowska – zajęcia z szycia,
Panie: z sekretariatu, księgowości i intendentury, ze szkolnej kuchni i internatu , obsługi.
Moje klasy – rocznik 1957 (kier. ogrodniczy), ewenement – Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza (od 1972 r.) do której odbyły się egzaminy wstępne ze względu na bardzo dużą ilość chętnych do nauki,
Rocznik 1961 – kier. ogrodniczy,
Rocznik 1963 – kier. ogrodniczy,
Rocznik 1966 – kier. mechanizacja rolnictwa,
Rocznik 1969 – kier. mechanizacja rolnictwa,
Opiekun w Zaocznym technikum Rolniczym (II rocznik) – absolwenci w 1980
Rocznik 1978 – kl. I b Technikum Ekonomiczne, absolwenci z 1997 roku.
I wtedy przeszedłem na emeryturę, ale jeszcze pracowałem.
Do dziś pamiętam szkolne wyjazdy na wykopki, sadzenie lasu, zbiór owoców, sadzenie różnych rozsad warzyw i owoców, smak wielkich pajd chleba z leberką, czy jak kto woli pasztetową.
Do dziś pamiętam szkolne wyprawy do teatrów szczecińskich (początkowo pociągiem później autokarem).
Do dziś pamiętam wycieczki krajowe m.in. do: Szczecina, Torunia, Warszawy, Gdańska, Malborku, Kwidzynia, Poznania, Gniezna, Ciechocinka, Łowicza, Nieborowa
I zagraniczne Ostrawa – Czechy, Trogelow – Niemcy, Staffanstrop – Szwecja.
Do dziś pamiętam obozy wędrowne w górach oraz zimowiska w Cieszynie i Bielsku Białej.
Do dziś pamiętam dyskoteki przy adapterze i szpulowym magnetofonie w internacie w Recławiu.
Może te wspomnienia są dla słuchaczy mało ważne, ale właśnie to się pamięta najbardziej i najdłużej, bo szkoła to przecież nie budynek. Szkoła to ludzie: uczniowie nauczyciele, personel administracyjno – obsługowy, rodzice.
Szkoła to wspomnienia.
Przyszliśmy tak licznie do naszej „budy” (chociaż w innym budynku, ale też przy ul. Słowiańskiej), bo spędziliśmy tu w różnych rolach sporo dobrych dni.
Niektórzy po jej ukończeniu i kilku latach przerwy wrócili tu, aby uczyć swych następców (wystarczy się rozejrzeć). Wrócili. I my będziemy wracać. Może spotkamy się wcześniej niż na 50 lat..
Dziękuje wszystkim za wszystko. I tym obecnym i tym, którzy spoglądają na nas teraz z domu Ojca. Dziękuję za te wszystkie wspomnienia i lata (nie tylko młodzieńcze). Do zobaczenia na uroczystościach w następnych latach.
Dziękuję za uwagę.”
Jan Frankowski
Ceremonia pogrzebowa odbędzie się o godz. 14:00, w dniu 28.07.2018 r. (sobota) w Kolegiacie św. Mikołaja w Wolinie.
Od godz. 13:00 ostatnie pożegnanie z śp. Janem Frankowskim.
źródło: www.gminawolin.pl
Dziękujemy rocznik 1977. Wolin.
Do zobaczenia, Mistrzu!
Dziękujemy Panie Janku ze mieliśmy zaszczyt uczyć się Języka Polskiego właśnie u Pana. Dziękujemy! IV Technikum Ogrodniczego nigdy o Panu nie zapomni bo Pan w Nas wierzył zawsze :) Niech ziemia lekka będzie...
Wspominam Jasia jako kolegę ze Studium Nauczycielskiego, to był pierwszy etap kształcenia. Wspaniały, niezapomniany kolega i cieszę się, że tak był zawsze postrzegany. Spoczywaj w pokoju Janku, niech wszystkie dobre czyny i pamięć o nich idą tam za Tobą.
Wspanialy czlowiek.