Skąd w Golczewie wiadukty i do tego aż dwa. Otóż w sierpniu 1901 roku otwarto linię kolei wąskotorowej Gryfice – Kołomąć – Golczewo, którą w grudniu 1903 roku przedłużono przez Łożnicę do Stepnicy. Natomiast w 1905 roku zbudowano rozgałęzienie Golczewo – Niemica – Śniatowo – Giżkowo czyli do majątków Flemmingów. Była to już kolej wąskotorowa o rozstawie osi 1000 mm (początkowo budowano o rozstawie 750 mm, a nawet 600 mm.

Kolej ta służyła nie tylko do przewozu pasażerów, ale także towarów. Do portu w Stepnicy wożono między innymi na zaopatrzenie Szczecina: zboże; owoce i warzywa; cukier, trzcinę; cegły; drewno; cement a także kamień wapienny z Czarnogłowa.

Pociąg normalnotorowy z Reska przez Płoty dociera do Golczewo w kwietniu 1908 roku. Wówczas nad torowiskiem kolei wąskotorowej wybudowano dwa wiadukty obok siebie. Jeden dla torowiska kolei szerokotorowej na drugim wiadukcie przebiegała droga do Uniborza dziś już nie używana.

Jako pierwsza zastała zlikwidowana w 1945 roku linia Golczewo – Niemica – Śniatowo – Giżkowo. Następnie stopniowej, odcinkowej likwidacji ulegała trasa Gryfice – Kołomąć – Golczewo – Łożnica – Stepnica. Ostatni odcinek Łożnica – Stepnica zamknięto w 1977 roku dla ruchu pasażerskiego, a w 1996 roku zamknięto całą linię, łącznie z przewozem towarów. W 2007 roku linia została rozebrana, gdzie niegdzie tylko walają się jeszcze stare, zmurszałe drewniane podkłady.

Minęły dni świetności golczewskich kolei i tych wąskotorowych i tych szerokotorowych, pozostały zniszczone budynki stacyjne oraz ukryte w lesie dwie okazuje się niezniszczalne, budowle inżynierskie.

mzk

źródło: www.ikamien.pl