„Nie jestem kucharzem” – spotkanie autorskie z Robertem Makłowiczem

Robert Makłowicz przyznał, że z wielką sympatią powrócił po latach do Międzyzdrojów. Pierwszy raz odwiedził nasze miasto w 1997 roku, gdzie podczas Festiwalu Gwiazd miał poprowadzić dyskusję kulinarną, która niestety nie doszła do skutku. Miał wtedy okazję przyjrzeć się z bliska znanym osobom. Dziś sam jest rozpoznawalnym człowiekiem. Makłowicz ma duży dystans do siebie. Stwierdził, że jeśli tworzą o nim kabarety, memy, a nawet utwory rapowe, najwidoczniej jest pozytywnie odbierany. Rozbawił publiczność opowiadając o 10-letnich studiach na wydziale prawa. Żartował, że musiał tak długo się edukować, bo bał się pójścia do wojska, gdyż groziła mu tylko służba na łodzi podwodnej.

Dziennikarz opowiedział przybyłym gościom o swoim pochodzeniu. Przyznał, że jest „mieszańcem” korzeni polskich, ukraińskich, ormiańskich, węgierskich i austriackich. Ogromnym zaskoczeniem dla widowni było stwierdzenie, że wszystkie potrawy, jakie dotąd uznawaliśmy za polskie takimi nie są. Nasz wyśmienity rosół, bigos, kotlet schabowy czy gołąbki były znane dużo wcześniej w innych krajach. Możemy jednak pochwalić się żurkiem, który możemy nazwać polskim, pod warunkiem, że zakwas żuru będzie z mąki żytniej. Czernina także zasługuje na uwagę, gdyż to regionalny przysmak.

Robert Makłowicz uznał, że najlepsza kuchnia to kuchnia oszczędna, dostosowana do klimatu, pozbawiona udziwnień i ulepszeń smakowych, jakich często się dopuszczamy. Z pełną świadomością przyznał przed zgromadzonymi słuchaczami, że nie jest kucharzem, a jedynie wielkim pasjonatem gotowania. Jego pasja pozwala na opowiadanie o jedzeniu i historii z wielkim zaangażowaniem oraz wytwornością. Wielokrotnie podkreślał, że „rozmowa o kuchni to rozmowa o kulturze”. Usłyszeliśmy o początkach kariery podróżnika.