Pan Marcin zabiera nas na historyczną przechadzkę podgrodziem kamieńskiego grodu

Podczas wykopalisk na terenie starego miasta, w szczególności w okolicach Bramy Wolińskiej odkryto ślady starych dróg. Był one wymoszczone dranicami i faszyną. Dranice miały być kładzione na legarach, wzmacniane co jakiś czas konstrukcjami jarzmowymi.

Kamieńskie podgrodzie zajmowało niemalże całe wzgórze, otaczając gród od strony południowo-zachodniej. Przez podgrodzie prowadziły dwa główne trakty. Oba miały dwa wloty. Pierwszy w miejscu późniejszej Bramy Wolińskiej, prowadzący od Wolina. Drugi na styku obwałowań grodu i grodziska w kierunku Kołobrzegu. Od obu traktów miały odchodzić mniejsze w kierunku domostw. Tak więc, wczesnośredniowieczny gród posiadał dwie bramy zewnętrzne oraz jedną wewnętrzną – oddzielającą gród od podgrodzia.

Najwcześniejsze domostwa z podgrodzia przypominały te na terenie grodu – małe domy stawiane techniką plecionkową. W XI stuleciu pojawiły się chaty zrębowe wznoszone z okrąglaków.

Podgrodzie zostało ufortyfikowane przy pomocy wału usypanego z ziemi i gliny, wzmocnionego drewnem i kamiennym płaszczem.

W historiografii niemieckiej powstała teza o nierozwiniętym słowiańskim podgrodziu, w którym wzgórze miało nie być zamieszkane przez Słowian. Miała to zmienić dopiero kolonizacja niemiecka. Jednakże polscy archeolodzy odkryli podczas badań, że było to założenie całkowicie błędne.

Udało się zrekonstruować gęste osadnictwo z planowaną, regularną zabudową. Pierwotnie rozplanowanie słowiańskie, posłużyło późniejszemu miastu lokacyjnemu. Świadczą o tym niemalże niezmienione po dziś dzień dwa szlaki komunikacyjne. Pierwszy zaczynając od baszty to ulica Basztowa i Strzelecka, drugi to ulica Juliusza Słowackiego i Gryfitów. Późniejsze mury miejskie zostały wzniesione na wcześniejszych obwałowaniach.

Obok otoczonego wałami podgrodzia istniało również podgrodzie otwarte, bez żadnych fortyfikacji. Mowa tutaj o wzgórzu na którym powstała Katedra. Podczas badań powierzchniowych znaleziono tam kości ludzkie, fragmenty ceramiki, oraz romańską misę (przypomnienie autora: jest to stan badań z roku 1975, obecnie aktualne są dane zdobyte podczas badań na Kwartale Dominikańskim).

Ludność zamieszkująca otwarte podgrodzie miała trudnić się przede wszystkim rybołówstwem, prawnie stanowiła ona służebną ludność książęcą.

W źródłach pisanych jest mowa o porcie, w opinii pana Władysława Filipowiaka miał się on znajdować pomiędzy grodem i późniejszym osiedlem katedralnym. Infrastruktura portu miały znajdować się w bliskości grodziska i grodu, jak wiadomo w przeszłości wody Zalewu podchodziły dużo bliżej. Port miał rozwinąć się w XIII stuleciu kiedy to pełnił funkcję handlową, o lokalnych średniowiecznych portach była już mowa na blogu.