Pomorze w dawnej kartografii

Profesor Skrycki jest przewodniczącym Zespołu Historii Kartografii PAN oraz członkiem Komisji Geografii Historycznej działającej przy Polskim Towarzystwie Historycznym oraz pełni funkcję wicedyrektora w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego. Interesuje się historią kartografii oraz historią regionalną Pomorza i dawnej Nowej Marchii. Wykład w bibliotece rozpoczął od wyjaśnienia różnic między mapą dawną i mapą historyczną. Mapa dawna to taka, która powstała np. 200-500 lat temu, a mapa historyczna to mapa współczesna, na której przedstawiono m.in. granice państw w danym okresie, stosunków gospodarczych i politycznych. Profesor uświadomił wszystkim, że aby zajmować się kartografią i umieć dobrze odczytywać mapy dawne, trzeba znać podstawy z historii sztuki, konserwatorstwa, historii i polityki.

Opowiadając o mapach, profesor Skrycki, podkreślił rolę Ptolemeusza w historii kartografii, który w II w. n.e. stworzył katalog ok. 6 tys. nazw geograficznych i zawarł w nim instrukcję, jak matematycznie tworzyć mapy. W katalogu zawarł 1 mapę ogólną świata i 26 map regionalnych. Podczas spotkania w prezentacji multimedialnej mogliśmy zobaczyć mapę nr 4 z tego katalogu zwaną Magna Germania. Ptolemeusz przedstawił na niej tereny, na których obecnie znajdują się Polska, Niemcy i Dania. Niestety nie są one dokładne i zawierają sporo błędów, dokonywanych również przez kopistów na przestrzeni stuleci. Nie znamy oryginalnych dzieł Ptolemeusza, gdyż najstarsze jakie znaleziono pochodzi z XIII w.

Profesor Skrycki omówił najbardziej znaną mapę Księstwa Pomorskiego jaka została wykonana na zlecenie Księcia Pomorskiego Filipa II w XVII w. przez rostockiego kartografa Eilharda Lubinusa. Jest to dzieło sztuki, a zarazem dobre źródło informacji. Na mapę z dużą precyzją naniesiono nazwy miejscowości, elementy rzeźby terenu, hydrografię, obszary leśne i drogi.