Jeden z najsłynniejszych polskich podróżników- Jacek Pałkiewicz odwiedził Międzyzdroje

Głównym tematem spotkania była pasja życia, czyli wszystko to, czym zajmuje się Jacek Pałkiewicz. Autor przyznał, że bez pasji niewiele można osiągnąć w życiu. Ważne jest, by robić to, co naprawdę przynosi satysfakcję, wtedy można poczuć się spełnionym. Podczas spotkania w międzyzdrojskiej bibliotece nasz gość podzielił się z nami wieloma ciekawostkami: mówił o żyjącym na drzewach w Nowej Gwinei plemieniu Korowai, łowcach głów na Borneo, o kopalni złota Serra Pelada w Brazylii, o zagładzie jeziora Aralskiego. By poczuć atmosferę dawnych czasów Jacek Pałkiewicz poleca podróż do Birmy, Laosu, Algierii, a przede wszystkim odwiedzenie kompleksu kambodżańskich świątyń Angkor, gdzie przez wielki natura próbowała opanować budowle dawnego imperium Khmerów.

Jacek Pałkiewicz przyznał, że świat bardzo się zmienił na przestrzeni kilkunastu lat. Można było zobaczyć na wyświetlanych zdjęciach, jak postęp cywilizacji błyskawicznie zawładnął np. Dubajem, gdzie w 1990 roku stały tylko trzy wieżowce, a obecnie jest to bardzo nowatorskie i rozbudowane miasto. Jest już niewiele miejsc na świecie, gdzie ludzie żyją, tak jak dawniej. Takim miejscem jest Namibia, gdzie żyje plemię Himba. Takich enklaw, ginących cywilizacji szukał Jacek Pałkiewicz.

Podróżnik podkreślał, że jego wyprawy to bardzo ciężka praca, która niekiedy wiąże się z nieprzespanymi nocami, niebezpiecznymi przeprawami przez rwące rzeki, dżungle czy gorące pustynie.
Jacek Pałkiewicz opowiedział o swojej wielkiej miłości do pustyń. Podkreślał, że miewał krytyczne momenty. Wspominał pustynię Danakilską w Erytrei, według niego jest najbrzydszą i najcięższą pustynią. Temperatura sięga tam ponad 50°C. Był świadkiem burz piaskowych, które mogą trwać 2 godziny, a niekiedy 2 doby. W takich chwilach przychodzą różne myśli do głowy, czuje się niepokój zwierząt, ale walka o przetrwanie zawsze jest najważniejsza.
Ciekawostką była opowieść o piraniach, które rzekomo rzucają się na człowieka i zjadają go w ciągu kilku sekund. Pałkiewicz zdementował te historie. Jeśli ktoś wpadłby do wody, piranie od razu uciekną spłoszone. Przypłynęłyby tylko i wyłącznie, gdyby poczuły świeże mięso i krew, wtedy faktycznie są w stanie w bardzo krótkim czasie pochłonąć swoją ofiarę.